Kiedy należy przeprowadzić kompleksową diagnostykę neurologiczną i rozważyć zastosowanie rehabilitacji neurologicznej u dzieci i młodzieży?

Rehabilitacja neurologiczna jest nieodzowna a wręcz konieczna między innymi w przypadku zaburzeń napięcia mięśniowego, występowania chorób neurologicznych zarówno tych nabytych, jak i wrodzonych; a także w przypadkach zaburzeń psychoruchowych. Jednym z objawów zaburzeń neurologicznych wymagającymi kompleksowej diagnostyki neurologicznej i rozważenia zastosowania neurorehabilitacji u dzieci i młodzieży mogą być:

zaburzenia chodu,

brak potrzeby komunikowania się z otoczeniem,

wzmożone napięcie ciała,

problemy z zachowaniem równowagi,

zaburzenia słuchu,

zaburzenia widzenia,

drgawki,

ignorowanie dźwięków,

zaburzenia świadomości,

anomalie czucia,

utrata smaku,

nieprawidłowa mowa lub jej brak,

skurcze,

przykurcze mięśni,

mimowolne lub napadowe tiki twarzy i/lub kończyn,

nienaturalne wyginanie ciała,

nieadekwatne wyrażanie własnych emocji,

niewyraźna mowa i jej pogorszenie,

utrata przytomności,

zaburzenia pracy zwieraczy,

częste zaciskanie pięści,

nadmierne pobudzenie nerwowe  lub  wycofanie,

brak umiejętności budowania relacji interpersonalnych,

problemy z nauką i koncentracją,

drżenia ciała,

zaburzone interakcje społeczne,

brak kontaktu wzrokowego z opiekunem, 

brak reakcji na bodźce zewnętrzne,

osłabione napięcie mięśniowe,

trudności w rozumieniu zachowań innych ludzi, 

przeraźliwe niczym nieuzasadnione częste napady krzyku,

problemy z komunikacją werbalną i niewerbalną.